เปลี่ยนเป็นการทักทาย : เหตุผลที่ผมตั้งใจในการผลิต "กระทะแผ่นเหล็ก"

eating_b

ผมถูกสอนมาตั้งแต่ยังเด็ก ๆ ว่า "สภาพร่างกายในปัจจุบันของคนเราเป็นผลมาจากสิ่งที่เราใส่เข้าไปทางปากของตนเองตั้งแต่เกิดจนถึงปัจจุบัน นั่นก็คืออาหารในทุกวันนั่นเอง”
โชคดีที่ทั้งพ่อและแม่ของผมเป็นหมอ ผมจึงรู้ถึงสิ่งสำคัญเหล่านี้ได้เร็วกว่าคนอื่นครับ

แต่อย่างไรก็ตาม ทำไมในญี่ปุ่นผู้คนมักพูดว่า "เสื้อผ้า อาหาร และที่อยู่อาศัย" โดยไม่ได้คิดอะไรในชีวิตประจำวันล่ะครับ

ครั้งหนึ่งผมสังเกตว่าลำดับของ "เสื้อผ้า อาหาร และที่อยู่อาศัย" นี้แตกต่างออกไป
อันที่จริงแล้ว "อาหาร ที่อยู่อาศัย และเสื้อผ้า" เป็นลำดับที่ถูกต้องครับ

นั่นเป็นเพราะไม่ว่าใครก็คิดว่าการมีร่างกายที่แข็งแรงเป็นสิ่งพื้นฐานมากที่สุดของมนุษย์
เป็นอันดับแรกและสำคัญด้วย ถ้าเป็นอย่างนั้นสุดท้ายแล้วสิ่งเหล่านี้ก็ขึ้นอยู่กับอาหารประจำวันครับ

สิ่งที่สำคัญรองลงมาคือ สภาพแวดล้อมที่ซ่อนตัวจากน้ำฝนและน้ำค้าง กล่าวคือ "ที่อยู่อาศัย" ก็เป็นสิ่งที่สำคัญอย่างไม่ต้องสงสัย
แล้วเสื้อผ้าล่ะ? ในการสวมใส่เสื้อผ้านั้น ถ้าสะอาดก็เป็นอันใช้ได้ ดังนั้นจึงควรอยู่ลำดับสุดท้ายครับ
พอคนที่มีสุขภาพดีสวมใส่เสื้อผ้าต่างหากล่ะ จึงได้เกิดเสื้อผ้าขึ้นมาเช่นกัน ซึ่งไม่ว่าใครก็สังเกตเห็นได้ ถ้าพิจารณาถึงเรื่องนี้สักเล็กน้อย กล่าวคือเป็นเรื่องธรรมดาที่จะต้องเป็นเช่นนั้นครับ

intro_b

ด้วยเหตุนี้เองเมื่อผมอายุ 30 ปลาย ๆ จึงได้ถอนตัวออกจากอุตสาหกรรมเสื้อผ้าที่ผมได้ทำงานอยู่ แล้วตัดสินใจว่าจะเข้าสู่โลกที่เกี่ยวกับอาหาร และก็ได้เข้ามาสู่โลกแห่งการผลิตกระทะครับ

แต่ผมมีเป้าหมายที่จะผลิตกระทะสำหรับทำ "อาหารแสนอร่อย" ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และไม่แสวงหาความสะดวกในการใช้งานโดยต้องสูญเสียในเรื่องของรสชาติไปอย่างแน่นอน ผมจึงกำหนดให้สิ่งเหล่านั้นเป็นนโยบายพื้นฐานครับ

เหตุผลนั้นก็เป็นเพราะวัตถุดิบทั้งหมดคือ "สิ่งมีชีวิตอื่นที่ไม่ใช่มนุษย์" ครับ

มนุษย์ทุกคนสนับสนุนเรื่องการเจริญเติบโตของร่างกายและสุขภาพโดยการกินชีวิตของสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่มนุษย์
ถ้าเป็นเช่นนั้นการเก็บเกี่ยวเท่าที่จำเป็น และกินอย่างอร่อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ก็เป็นมารยาทต่อ "ชีวิต" ดังกล่าวครับ

ดังนั้นเมื่อเริ่มกินอาหาร เราจึงพูดว่า "จะทานแล้วนะ (อิทาดาคิมัตสึ)" และเมื่อกินเสร็จแล้ว เราก็จะพูดว่า "ขอบคุณสำหรับอาหาร (โกะจิโซซามะเดชิตะ)"

คุณได้ทิ้งวัตถุดิบอาหารที่เหลือ ๆ อยู่หรือไม่ นี่ไม่ใช่อะไรอื่นนอกจากเป็นการเสียมารยาทต่อชีวิตครับ
ราคาถูกสำคัญกว่ารสชาติงั้นหรือ นั่นหมายความว่าคุณไม่ได้คิดถึงสุขภาพร่างกายของตัวคุณเอง
แบบไหนก็ไม่ดีทั้งนั้นครับ
การที่สุขภาพร่างกายของตนเองมีความสำคัญก็คือการให้ความสำคัญเรื่องวัตถุดิบและการปรุงอาหารอย่างเหมาะสมด้วยเช่นกันนะครับ

กระทะที่เราผลิตไม่ได้ทำให้ผู้คนมากมายได้ใช้งานกันอย่างแพร่หลายเท่านั้น แต่เรายังขอบคุณต่อ "วัตถุดิบทั้งหมด" ที่เรากินในแต่ละวัน และผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่า "แนวความคิด" ที่เราจะกินอย่างให้ความสำคัญและไม่เหลือเปล่านี้จะแพร่หลายออกไป และกลายเป็นสามัญสำนึกของผู้คนครับ